Na głównej ulicy niewielkiego, niderlandzkiego miasteczka pomiędzy domami mieszczan a Gospodą pod  Gwiazdą dokonuje się tytułowa masakra. Lament matek, rozpacz i bezradność ojców, błaganie o litość, zostają skontrastowane ze spokojem zimowego pejzażu oraz obojętnością żołnierzy. Breugel po raz kolejny ucieka się do sposobu, by za pomocą sceny religijnej nawiązać do czasów sobie współczesnych i wyrazić sprzeciw wobec terroru wprowadzanego w Niderlandach przez władców katolickiej Hiszpanii.