Life of Stories

Send us a textभोसला मिलिटरी स्कूलमधील ही रामाची मूर्ती अत्यंत खास आहे. सामान्यतः रामाच्या मूर्तीमध्ये सीता, लक्ष्मण आणि हनुमान यांची साथ दाखवली जाते. पण या मूर्तीत एकटे कोदंडधारी श्रीराम  शौर्यपूर्ण मुद्रेत उभे आहेत.श्रीरामाची ही अशी एकमेव एकटयाची कोदंडधारी मूर्ती आहे ..!!  म्हणून भोसलाच्या विद्यार्थ्यांना 'रामदंडी' म्हणतात ..!! ही राममूर्ती बनवणाऱ्या मूर्तिकार श्री सदाशिव साठे यांची ही कथा.

Send us a textदुसऱ्या दिवशी प्रभू रामचंद्र, गुरू विश्वामित्र, लक्ष्मण, भरत, शत्रुघ्न, मंत्रीगण आणि अयोध्यावासी शरयू नदी किनारी जमले. वीर हनुमान शांतपणे बसून रामनाम जपत होते.  प्रभू रामचंद्रांनी जड  अंतःकरणाने धनुष्य उचलले. गुरू  विश्वामित्र यांच्या परवानगीने परम भक्त हनुमानावर बाण सोडला. रामबाण तर सुटला,  परंतु त्याच क्षणी काही अद्भुत घडले. . रामबाण हनुमानाजवळ पोहोचला परंतु  रामनामाच्या अभेद्य कवचला भेदू न शकल्याने   तो निष्प्रभ होऊन  रामचंद्रांकडे परतला.

Send us a textराजा रविवर्मा सुगंधा बाईंना म्हणाले,"बाईसाहेब, मी एका श्रीमंत घराण्यात, वेदपठण, कथाकीर्तन ऐकत मी वाढलो. त्यामुळं  नलदमयंती, हंस-दमयंती,  सैरंध्री, द्रौपदी,  ही सारी रूपं माझ्या मनात रेंगाळत होती.""पण ती द्रौपदी, ती सीता, ती लक्ष्मी, ती सरस्वती मी आणू कुठून?" "ह्या देवता होण्याचे  सामर्थ्य देवानं तुमच्या रूपाला दिलेलं आहे. तुम्ही मला साहाय्य केलं तर, देवतांना साकार करण्याची माझी सारी स्वप्नं साकार होतील."

Send us a textजेव्हा युरोपियन-अमेरिकन स्थायिकांनी आयोवामध्ये पहिल्यांदा नांगरणी सुरू केली तेव्हा त्यांना आढळलं की हवामान आणि स्थानिक जमिनीच्या प्रकाराने इथे या सेंद्रिय पालापाचोळ्याची, वाळू आणि गाळ एकत्र होऊन चिकणमाती नावाची पौष्टिक, समृद्ध अशी माती तयार झाली आहे. यामुळे आयोवाला पृथ्वीवरील सर्वात सुपीक मातींपैकी एक असलेली माती मिळाली, आणि तिने गेल्या 160 वर्षांमध्ये युनायटेड स्टेट्समधील आयोवाला कॅार्न, सोयाबीन आणि ओटस् च्या सर्वात मोठ्या उत्पादकांपैकी एक पण बनवलं.

Send us a textडॉक्टरांच्या हातात रिपोर्ट होते.निदान झालं .... नॉन ALCOHOLIC लिव्हर सिरॉसिस ..व्यसनापासून हजारो हात  लांब असलेला मी .. लिव्हर खराब झालं होतं..माझ्याकडे खूप पैसा आहे. पण पैसा असूनही जगात कुठेच अस शॉप नाही जिथून मी हृदय, किडनी, फुफ्फुस, हात, पाय विकत घेईन! माझ्यासमोर बसलेले तुम्ही सगळे खूप श्रीमंत आणि नशीबवान आहात. निसर्गाने दिलेले सगळे अवयव तुमच्याकडे आहेत. त्याची काळजी घ्या. व्यसन करून छातीच खोक करून घेऊ नका. कुणीतरी अज्ञात  माणसाच्या अवयव दानाच्या योग्य निर्णयामुळे आज मी तुमच्या समोर उभा आहे......!

Send us a textपूर्वी आमच्या आळीत एक म्हातारा मीठवाला यायचा.  “अरे, अर्धी बरणी मीठ सांगितल होत,” असं म्हटलं तर म्हणायचा, “ तसे केले तर  आपल्याला आयुष्यात अर्धंच सुख मिळतं. तुम्ही पैसे अर्ध्या बरणीचेच द्या.”रघू बाजारभावापेक्षा स्वस्त आंबे विकायचा.गिऱ्हाईकांना कसं पटवायचं, माणूस कसा ओळखायचा, मेहनत कशी करायची हे शिकत मग धंद्यात यायचं. असे त्याला वडिलांनी सांगितले होते.फुलवाला, केळीवाला, बिस्कीटवाला......ही सगळी माणूसपण जपणारी माणसे आता हरवून गेलीत...!

Send us a textएका सेवानिवृत्त गृहस्थाने  पत्नीसह महिनाभर त्यांच्या  मूळ गावी जायचे ठरवले. चोर आल्यास त्याला एक पत्र लिहून ठेवले. परतल्यावर चोराचे पत्र त्यांची वाट पाहत होते...."माझ्या निवृत्त मित्रा, टिप्सबद्दल धन्यवाद.. मिशन यशस्वीरित्या पूर्ण झाले आणि भरपुर कमाईही झाली. म्हणून तुमचे आभार व्यक्त करण्यासाठी एक लाख रुपये रोख ठेवले आहेत."

Send us a textकाही वर्षांपूर्वी आकाराने जरा मोठी  अशी एक सुरेख डायरी मला मिळाली. मनात आलं या डायरीचा आपण काहीतरी वेगळा उपयोग करावा... काय करावं ते मात्र सुचत नव्हतं. जानेवारी संपत आला तरी डायरी कोरी होती. " सखे "... ही फार सुरेख कविता  माझ्या पहिल्यांदाच  वाचनात आली. " सखे..तु दिलेल चांदण माझ्या पडशीमध्ये तुडुंब आहे.." आणि त्या दिवशी डायरीचा श्री गणेशा झाला.....!कुसुमाग्रजांच्या" सखे " या कवितेनी सुरू झालेली ही डायरी माझी सखी झाली आहे... !

Send us a textखरं  सांगतो,   ' हर फ़िक्र को धुएँ में उड़ाता चला गया ' या गाण्याचं जाम गारुड होतं माझ्यावर, शाळेत असताना.  मग मोठा झाल्यावर विल्स हाती धरली आणि पहिला झुरका घेतला. सगळ्यांना लागतो तसा ठसका वगैरे नाही लागला मला, उलट छान वाटलं. नवं काहीतरी थ्रिल !!! हळुहळू, आवडीचं रूपांतर  व्यसनात झालं. काही काळाने खोकला सुरू झाला. प्रत्येक सिगरेट नंतर एक अपराधी भावना मनाला डंख करायची. ...पण शेवटी २२ वर्षांनी सिगरेट सुटली......त्याची कहाणी

Send us a text"माझी  अमेरिकेतली गोरी मैत्रीण म्हणजे ‘ॲने’. अमेरिकन समाजात वागण्याच्या पद्धती मला तिच्यामुळे कळल्या. माझ्याशी झालेली मैत्री आणि ‘ॲने’ने माझ्या पुरतीच ठेवली नाही. माझ्या पत्नी बरोबरही तिचे तेवढेच जवळिकेचे  नाते होते. कोणत्याही प्रकारचा स्वार्थ न बाळगता तिच्या बरोबर झालेली मैत्री ही आयुष्य व्यापणारी  आणि अविस्मरणीय  अनुभव देणारी ठरली."

Send us a textचित्रकार म्हणाला,"स्वामीजी, तुमच्या पण संपूर्ण प्रवचना दरम्यान मला दिव्यप्रभा असलेला हा चेहरा तुमच्या मागे दिसत होता. म्हणूनच तो कागदावर उतरवला."चित्रकाराचे उत्तर ऐकताच स्वामी विवेकानंदांच्या डोळ्यांत अश्रू दाटले. "अतिशय भाग्यवान आहेस तू! तुझ्या ह्या डोळ्यांनी तू माझे गुरुदेव, साक्षात स्वामी श्री रामकृष्ण परमहंस यांचे दर्शन घेतलेस. माझ्या प्रत्येक प्रवचनात ते माझ्या सोबत असतात .पाहा ना माइक नेहमी पुढे असतो, आणि वक्ता मागे – अगदी तसेच  मी पुढे आहे, पण खरे वक्ते – माझे गुरुदेव, मागे आहेत."

Send us a textया जगात गुढ, रहस्यमय असे काहीतरी कुठेतरी असावे असे अनेकांना वाटत असते. बर्म्युडा त्रिकोण ही त्यातूनच पुढे आलेली कल्पना!

Send us a textखूप दिवसातून मी त्यांना भेटत होतो.... मला बघितल्यावर मग, हात वारे करून माझ्याशी त्या हक्काने कचकचून भांडायला लागल्या...! "आमी काय मरायचं का ? तू काय सोताच्या मनाचा मालक हाय का ? तुला काय लाज हाय का ?" वगैरे वगैरे...शंभर गोष्टी त्यांनी मला सुनावल्या... ! "माझा डावा हात अजूनही नीट उचलत नाही.... तरीही मी मोटरसायकल चालवत गेलो होतो.... ! उजवा हात माझ्या डाव्या छातीवर ठेवून, अभिवादन करून, मी त्यांना समजेल अशा भाषेत सांगितलं, 'माज्या मानंच्या मणक्यामदल्या शिरा चीमटल्या हायेत... माजा डावा हात नीट काम करत न्हायी... तरीबी तुमच्यासाठी गाडी चालवून हितपर्यंत आलो... फकस्त तुमच्यासाटी... ! आणि तुमि माज्याशी भांडायला लागला..." मी काकुळतीने बोललो... ! ही वस्तुस्थिती ऐकल्यानंतर त्यांचा चेहरा मात्र लगेच बदलला...

Send us a textनववर्षाच्या सुरुवातीला आपण संकल्प करतो. कधी तडीस जातात पण. असाच सकाळी लौकर उठून फिरायला जाण्याचा संकल्प केलेल्या मुलीची, तिच्या आज्जीची गोष्ट आहे. त्यातून व्यायामाचे महत्व सहजरित्या सांगितले गेले आहे.

Send us a textराजस्थान म्हटलं की स्त्री भ्रूणहत्या आणि त्यामुळे या राज्यातील मुलींचं घटते  प्रमाण हेच चित्र आपल्या डोळ्यासमोर उभा राहते. मात्र याच राज्यातील पिपलांत्री या छोट्याशा गावानं मुलीच्या  जन्माचा आनंद साजरा करण्यासाठी दरवेळी 111 रोप लावून त्यांची जोपासना करण्याचा वसा अंगीकारला. मुलींच्या  सन्मानासह पर्यावरण संरक्षणाचे मुलाचं कार्य हे गाव सन 2005 पासून सातत्याने करत आहे.

Send us a textकाहींचे नशीब असे बलवत्तर असते की त्यांना सतत काही ना काही  कारणाने यश  मिळतच जाते. लोकांना अवघड वाटणारी कामे यांच्याकडून अनावधानाने सहजपणे होऊन जातात. त्यामुळे पाहणारे लोक देखील आश्चर्यचकित होतात. मात्र "हे का आश्चर्यचकित झाले आहेत?" हे संबंधितांना कळत सुद्धा नाही!  अशीच एक लहानपणी ऐकलेली मजेशीर गोष्ट!

Send us a text‘मला कंटाळा आला आहे’ किंवा ‘मला काहीही करायचे नाही’ हे वाक्य आपल्यापैकी बरेच जण रोज ऐकतात किंवा आपण ते स्वतःच वापरतो. मात्र, एखादी गोष्ट कंटाळवाणी कशामुळे होते, याचा कधी विचार केलाय? त्याची असंख्य कारणे आहेत. सध्या आपल्याला सतत काही तरी सांगायची किंवा एखाद्या गोष्टीवर व्यक्त होण्याची सवय आहे. एक मिनिट जरी काही केले नाही, तरी आपल्याला कंटाळा येतो आणि कंटाळा येऊ नये, म्हणून जे काही करता येईल, ते आपण करत राहतो.

Send us a text रघू तसा बुद्धीनं यथातथाच. पण धंद्यात डोकं भारी चालायचं. कुठली रद्दी आहे, कुठल्या रद्दीला सेकंडमधे सोन्याचा भाव आहे, हे त्याला बरोबर कळायचं. कसाबसा बारावीपर्यंत शिकला. आन् धंद्याला लागला.वर्षभरात गणूकाका गेले,  अन् रघूचा रघूशेट झाला. तसाच हसमुखराय चेहरा. गोडबोल्या स्वभाव. ईलेट्राॅनिक काट्यावर अचूक वजन करायचा. चोख भाव. हिशोबाला पक्का. दुकानाबाहेर वाचणेबल पुस्तकं , मासिकांचं प्रदर्शन. रद्दीवालं गिर्हाईक बाहेर घुटमळायचंच. जाताना एखादं पुस्तक घेऊन जायचंच जायचं. रद्दी टाकायला मी अजूनही लकडी पुलावर जातो. माझ्या आवडत्या खुर्चीवर बसून पुस्तकं चाळतो. फोटोतल्या गणूकाकांना भेटतो. मजा येते.

Send us a textएकमेकांना समजून घेणे ही सहजीवनातली अपेक्षा असते. आई-बाबांचं एकमेकांशी निःशब्द समांतर सहजीवन असो किंवा विन्सेट वॉन गॉग व त्याचा भाऊ थिओ यांचे एकमेकांशी हळवे बंध असो, कोणत्याही दोन व्यक्तींमधील सहजीवनाच्या वाटा निरनिराळ्या असतात हेच खरे!

Send us a textजेजुरगडाच्या मागे उंच डोंगरावर असलेलं कडेपठार  हे खंडोबाचं मूळ स्थान आहे, याची माहिती फारशी नसते. जेजुरीचं दर्शन घेऊन आल्याचं सांगणाऱ्या भाविकांच्या चेहऱ्यावर ‘कडेपठारचं मूळ स्थान पाहिलं का’, असं विचारल्यावर मात्र ‘हे काय नवीन,’ अशी भावना दिसते. त्यामुळं जेजुरीला जाणाऱ्या भक्तांनी खंडोबाचं हे मूळ ठिकाण पाहायलाचं हवं. जेजुरीपेक्षा इथं पोहोचणे थोडं खडतर असलं, वाट थोडी अवघड असली, तरी देवाच्या आद्यस्थानाचं दर्शन त्यांना सुखावणारं असेल, यात शंका नाही.